5.

Wmawiam sobie, że to, że się spociłam już jest dużym sukcesem.

Daję z siebie wszystko, ale to chyba nadal za mało.

Od rana (czyt. 12-13) z reguły towarzyszą mi tłumy.

Kto zostawił na wierzchu ten placek z jagodami?.. Eh.